Ινδία – Πακιστάν, ένα ταξίδι σε γεύση και ιστορία
Η Ινδία, η χώρα των Μαχαραγιάδων, των ατελείωτων δασών, των ελεφάντων και της τίγρης, η χώρα με τις πολλές θρησκείες, η χώρα της ιδιαίτερης μουσικής, του σιτάρ και του Μπόλιγουντ, των 1.171.000 ψυχών, του Γκάντι, και των ατελείωτων πολέμων, πάντα ασκούσε μια περίεργη γοητεία στο Δυτικό κόσμο.
Η τεράστια αυτή έκτασή της χωρίζεται σε 25 πολιτείες. Οι κύριες διάλεκτοι είναι 18, και οι βασικές θρησκείες 7. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα σε πληθυσμό και η έβδομη σε έκταση
Ιστορία
Η ιστορία της ουσιαστικά αρχίζει το 2.400π.Χ. Με κοιτίδα την κοιλάδα του Ινδού, αναπτύχθηκε πολιτισμός που εξαπλώθηκε προς βορά και δύση . Έτσι φτάνουμε περίπου στα 500π.Χ. Από αυτό το σημείο και μετά, υπάρχουν πολλές επιδρομές και κατακτήσεις (από τους Πέρσες, το Μέγα Αλέξανδρο, αλλά και από άλλες φυλές αργότερα) που εγκαθίδρυσαν πολιτισμούς. Σημαντικότεροι από αυτούς ήταν οι Κουσάνα, που ίδρυσαν ένα δυνατό κράτος (20-300 μ.X) αλλά και διέδωσαν το βουδισμό και στις τριγύρω χώρες. Από το 320μ.Χ. στην Ινδία βασιλεύει η δυναστεία Γκούπτα, και αυτή θεωρείται και η χρυσή περίοδος των γραμμάτων και των τεχνών, αφού προστατεύονταν από τους βασιλείς. Η περίοδος της ακμής λήγει μετά το 550μ.Χ. ενώ τον 8ο αιώνα η Ινδία χωρίζεται σε πολλά βασίλεια που συχνά πολεμούν μεταξύ τους. Μετά το 12ο αιώνα, κατακτάται από τους Μουσουλμάνους, ενώ τον 14ο αιώνα η Μουσουλμανική κυριαρχία στη χώρα αρχίζει να παρακμάζει. Ο 18ος αιώνας όμως, μετά την μεγάλη εκ νέου άνοδο του Μουσουλμανισμού και της μακράς περιόδου της βίαιας επικυριαρχίας του, που ακολούθησε την άνοδο του Αρανγκζέμπ στο θρόνο, ο Ισλαμισμός καταρρέει. Οι Ολλανδοί, ο Άγγλοι και οι Γάλλοι μοιράζουν τη χώρα. Οι Άγγλοι κατακτητές, εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη, μόρφωσαν όμως μια κάστα ανθρώπων. Η επικυριαρχία τους κράτησε μέχρι το 1947 όπου και αναγνωρίζουν την Ινδία ως ανεξάρτητο κράτος, παραμένει όμως χωρισμένη στα δύο: στο μουσουλμανικό Πακιστάν και την Ινδική Ένωση. Η κατάσταση πυροδότησε ταραχές που είχαν σαν αποτέλεσμα, μαζικές μεταναστεύσεις, συγκρούσεις που υποκινούνταν από θρησκευτικό φανατισμό, και τη δολοφονία του Μαχάτμα Γκάντι, του μεγάλου ειρηνιστή. Αναλαμβάνει ο Νεχρού το 1950, ο άνθρωπος που κατάφερε να ενώσει την Ινδία και να εγκαταστήσει τη Δημοκρατία στη χώρα. Δυστυχώς όμως από το 1962 και μετά εμπλέκεται σε εδαφικές διαμάχες (με την Κίνα για τα σύνορα του Θιβέτ, με το μουσουλμανικό Κασμίρ που ζητά ανεξαρτησία και αυτοδιαχείριση). Το 1966 αναλαμβάνει η κόρη του Νεχρού η Ιντίρα Γκάντι, χάνει το 1977 στις εκλογές και επανέρχεται στην εξουσία το ταραγμένο 1980. Το 1984 δολοφονείται από μια ομάδα της αίρεσης των Σιχ, τη διαδέχεται ο γιος της Ρατζίφ και αυτός χάνει το 1989. Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του 1991 δολοφονείται και αυτός από τους Σιχ. Ακολουθούν φοβερές ταραχές. Παρόλο που τα πράγματα φαίνεται να ισορροπούν πια, η Ινδία ποτέ δεν έπαψε να μαστίζεται από εσωτερικές διαμάχες φυλών και θρησκειών.
Κουζίνα και παράδοση
Όλοι έχουμε την άποψη ότι η κουζίνα της περιοχής της Ινδίας είναι βαριά, καυτερή και υπερβάλει σε μπαχαρικά. Σε κάποιο ποσοστό είναι έτσι. Είναι όμως μια πολύ γοητευτική κουζίνα που ερεθίζει τον ουρανίσκο.
Είναι μια κουζίνα που έχει δεχτεί πολλές επιρροές, αλλά κυρίως έχει διαμορφώσει συνήθειες εξαιτίας των θρησκειών. Π.χ. κατά το βουδισμό και το Ζαϊνισμό όλα τα έμβια όντα θεωρούνται ιερά. Στο νότο, η πλειοψηφία των κατοίκων είναι χορτοφάγοι, ενώ στις βορινότερες περιοχές ακόμα και μερίδα Ινδουιστών καταναλώνει περιστασιακά κρέας. Οι διατροφικές συνήθειες βέβαια, επηρεάστηκαν επιπλέον από όλους τους κατακτητές, Μογγόλους, Μουσουλμάνους κλπ. που άφησαν το δικό τους στίγμα: Μουσουλμανικό κατάλοιπο, η ηθική και όχι με νόμο, απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού. Άλλες επιδράσεις στην Ινδική κουζίνα προέρχονται από την Κίνα με την οποία πάντα υπήρχαν εμπορικές σχέσεις, από το επίσης γειτονικό Αφγανιστάν, ενώ στα παράλια υπάρχουν νότες Πορτογαλικής και Βρετανικής διατροφικής κουλτούρας. Στην περίπτωση βέβαια της Βρετανικής κουζίνας υπήρξε σοβαρή αλληλεπίδραση, ενώ περισσότερα ήταν αυτά τα στοιχεία που μπόλιασαν την Αγγλική κουζίνα από ότι συνέβη το αντίστροφο.
Το φαγητό είναι μια συγκεκριμένη φιλοσοφική τοποθέτηση. Η δε προετοιμασία του είναι ιεροτελεστία. Μιλάμε για μια κουζίνα που όμως περιλαμβάνει αχανείς εκτάσεις, συγκεντρώνει πολλές θρησκείες, πολλές νοοτροπίες, διαφορετικά υλικά, και συνήθειες πολλών κοινωνικών τάξεων.
Έτσι είναι φυσικό να συναντήσουμε αρνί, που προτιμούν οι μουσουλμάνοι, βοδινό και άλλα κρέατα που δεν αγγίζουν οι ινδουιστές, αλλά και πλήθος λαχανικών και οσπρίων. Πολύ σημαντικό ρόλο βεβαίως στην Ινδο-Πακιστανική κουζίνα παίζουν τα δημητριακά και το ψωμί, το ρύζι, τα φρούτα και βέβαια ο βασιλιάς της είναι τα μπαχαρικά, τα οποία πάντα πρέπει να χρησιμοποιούνται με σεβασμό και με τις σωστές αναλογίες.
Το σύνηθες είναι να σερβίρονται δύο πιάτα με λαχανικά και ίσως τη συνοδεία κρέατος ή ψαριού, τσάτνι (κρύες σάλτσες) ρύζι, ψωμί και γλυκό.
Το παραδοσιακό γεύμα σερβίρεται σε μεγάλους μεταλλικούς δίσκους όπου μπαίνει το φαγητό σε μπολάκια. Μετά το γεύμα καταναλώνουν ένα μικρό επιδόρπιο που αποτελείται από ένα φύλλο πιπεριάς που περιέχει σπόρια πιπεριάς, πολτό από λάιμ, και μπαχαρικά και καμιά φορά και καπνό. Η συγκεκριμένη μπουκίτσα μασιέται και μετά φτύνεται. Αυτό βοηθά στην πέψη και εξαλείφει τη στοματική δυσοσμία.
Οι τρεις ζώνες της χώρας, -Κεντρική, Βόρεια και Νότια Ινδία- έχουν διαφορετικές διαιτολογικές και διατροφικές συνήθειες. Στο Βορά είναι πιο βαριά και λιπαρή λόγω κλιματολογικών συνθηκών και το κρέας καταναλώνεται αρκετά. Στην Κεντρική Ινδία το ψάρι αποτελεί μια από τις κύριες τροφές , όπως επίσης και το ρύζι. Γλυκά από γάλα και τσάι αποτελούν βασικά στοιχεία της διατροφής τους. Ο Νότος καταναλώνει κυρίως ρύζι, όσπρια και λαχανικά, ξηρούς καρπούς και περιορισμένα χοιρινό, ψάρια και όστρακα.
Αγαπημένα πιάτα:
- Σαμόζα (τηγανιτά πιτακια με κρεμμύδι και σκόρδο)
- Μπατζί λαχανικών (κροκετάκια με λαχανικά ψιλοκομμένα)
- Σαλάτα ρεβύθια με σπανάκι
- Κοτόπουλο Tikka Masala
- Πιλάφι μπασμάτι με σαφράν
- Νταλ σόρβα (φακή σούπα με μελιτζάνα και πιπεριά)
- Αρνί κάρι αρνί με σπανάκι
- Τσαπάτι (πιτούλες)
- Τζαλεμπί (λουκουμαδάκια γιαουρτιού)
Πηγές:
- Ινδική κουζίνα – Modern Times, 2008
- Ινδική κουζίνα – Mohan Saigal, Kajal Varma – Κυβέλη
- Αρχαία Ινδία : Από τη γένεση ως τον 13ο αιώνα μ.Χ.- Μαρίλια Αλμπανέζε – Καρακώτσογλου
- Το ισλάμ στην Ινδία : Η θρησκεία των Σικχ – Αλέξανδρος Σ. Καριώτογλου. – Ελληνικά Γράμματα
- Ιστολόγιο: www.aerologio.gr Ιστορία της Ινδίας