Μπιζέλια
Αμυλούχα, γλυκά και χυμώδη τα πράσινα μπιζέλια ( ή αρακάς), είναι ένα από τα φυτά, που καλλιεργούνται από πολύ παλιά. Τα μπιζέλια πιθανότατα προέρχονται από τις πεδιάδες που βρίσκονται στους πρόποδες των Ιμαλάϊων, στην βορειοδυτική Ινδία. Σήμερα, η καλλιέργειά τους είναι εξαπλωμένη σε όλες τις εύκρατες και ημι-τροπικές περιοχές.
Το φυτό , ανήκει στην οικογένεια Fabaceae του γένους, Pisum. Η Επιστημονική ονομασία είναι Pisum sativum.
Το μπιζέλι είναι ετήσιο φυτό, που αναπτύσσεται πολύ γρήγορα. Ευδοκιμεί σε καλά αποστραγγιζόμενο αμμώδες έδαφος με επαρκή υγρασία και σε δροσερές καιρικές συνθήκες. Οι καρποί, εμφανίζονται κατά το τέλος του χειμώνα ή την άνοιξη.
Μπιζέλια και υγεία
Τα μπιζέλια περιέχουν πολλά χρήσιμα θρεπτικά συστατικά καθώς και ωφέλιμα φυτοχημικά συστατικά, μέταλλα, βιταμίνες και αντιοξειδωτικά.
Έχουν λιγότερες θερμίδες από άλλα όσπρια (τα 100 g παρέχουν 81 kcal), και περιέχουν διαλυτές και μη διαλυτές φυτικές ίνες
Τα φρέσκα μπιζέλια είναι καλή πηγή φυλλικού οξέος (τα 100g προσδίδουν 65 mcg φυλλικού ή το 16% της ΣΗΠ . Το φυλλικό οξύ ανήκει στο σύμπλεγμα των βιταμινών Β και συμβάλλει στην σύνθεση του DNA στα κύτταρα. Επιστημονικές μελέτες αναφέρουν, ότι η πρόσληψη τροφίμων , πλουσίων σε φυλλικό οξύ από εγκύους, μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη πιθανών ελαττωμάτων του νευρικού σωλήνα των νεογέννητων
Εκτός από φυλλικό οξύ, περιέχουν και πολλές άλλες σημαντικές βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως είναι το παντοθενικό οξύ, η νιασίνη, η θειαμίνη και η πυριδοξίνη, αλλά επίσης και βιταμίνη Α.Η βιταμίνη Α θεωρείται αναγκαία για καλή όραση και για την διατήρηση της υγείας της βλεννώδους επιφάνειας των μεμβρανών διαφόρων οργάνων του σώματος
Επιπλέον είναι καλή πηγή πολλών μετάλλων, ωφέλιμων για τον οργανισμό, όπως είναι το ασβέστιο, ο σίδηρος, ο χαλκός, ο ψευδάργυρος και το μαγγάνιο
Τα φρέσκα μπιζέλια, είναι επίσης καλή πηγή, ασκορβικού οξέος (βιταμίνης C). H βιταμίνη C είναι ένα ισχυρό, υδατοδιαλυτό αντιοξειδωτικό. Συμβάλλει στην δέσμευση των βλαβερών ελευθέρων ριζών και βοηθάει την ενίσχυση της καλής λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
Τα μπιζέλια περιέχουν φυτοστερόλες και συγκεκριμένα β-σιτοστερόλη, αλλά σε μικρές ποσότητες .
Περιέχουν βιταμίνη Κ, για την οποία αναφέρεται, ότι μπορεί να παίζει ρόλο στην σύνθεση της οστικής μάζας , προωθώντας την οστεοτροφική δραστικότητα. Έχει επίσης αναφερθεί, ότι μπορεί να συμβάλλει στην μείωση του εκφυλισμού των νευρόνων του εγκεφάλου και εξετάζεται ό πιθανός ευεργετικός της ρόλος σε σχετικές εκφυλιστικές νόσους,
Τα φρέσκα μπιζέλια, περιέχουν αντιοξειδωτικά φλαβονοειδή, όπως είναι η λουτεΐνη & η ζεαξανθίνη. Διερευνάται ο ρόλος αυτών των φυτοχημικών σε πιθανή πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου
Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα πεπτίδια που περιέχονται στα πράσινα μπιζέλια, έχουν μειωμένη ικανότητα να δεσμεύουν ελεύθερες ρίζες, σε σχέση με την γλουταθειόνη. Έχουν όμως μεγαλύτερη ικανότητα από τα χηλικά μέταλλα και επίσης παίζουν ρόλο στην παρεμπόδιση της οξείδωσης του λινολεϊκού οξέος.
| Μέση διατροφική ανάλυση 100g ωμών πράσινων μπιζελιών (Pisum sativum), | ||
| (ΠΗΓΗ: USDA National Nutrient data base) | ||
| ΘΡΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ | ΤΙΜΗ | % ΣΗΠ |
| ΕΝΕΡΓΕΙΑ | 81 Kcal | 4% |
| Υδατάνθρακες | 14,45g | 11% |
| Πρωτεΐνες | 5.42 g | 10% |
| Ολικά λιπαρά | 0.40 g | 2% |
| Διαιτητικές ίνες | 5.1 g | 13% |
| ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ | ||
| Φυλλικό οξύ | 65 µg | 16% |
| Νιασίνη | 2.090 mg | 13% |
| Παντοθενικό οξύ | 0.104 mg | 2% |
| Πυριδοξίνη | 0.169 mg | 13% |
| Ριβοφλαβίνη | 0.132 mg | 10% |
| Θειαμίνη | 0.266 mg | 22% |
| Βιταμίνη A | 765 IU | 25.5% |
| Βιταμίνη C | 40 mg | 67% |
| Βιταμίνη E | 0.13 mg | 1% |
| Βιταμίνη K | 24.8 µg | 21% |
| ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ | ||
| Νάτριο | 5 mg | <1% |
| Κάλιο | 244 mg | 5% |
| ΜΕΤΑΛΛΑ | ||
| Ασβέστιο | 25 mg | 2.5% |
| Χαλκός | 0.176 mg | 20% |
| Σίδηρος | 1.47 mg | 18% |
| Μαγνήσιο | 33 mg | 8% |
| Μαγγάνιο | 0.410 mg | 18% |
| Σελήνιο | 1.8 µg | 3% |
| Ψευδάργυρος | 1.24 mg | 11% |
| ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ | ||
| ß – Καροτένιο | 449 µg | |
| Λουτείνη – Ζεαξανθίνη | 2477 µg | |
Τα μπιζέλια θα πρέπει να καταναλώνονται , όσο γίνεται πιο γρήγορα μετά την συγκομιδή, καθώς τα περιεχόμενα σάκχαρα μετατρέπονται σύντομα σε άμυλο. Επειδή, όμως συνήθως χρειάζεται να τα αποθηκεύουμε , ας θυμόμαστε ότι πρέπει να τοποθετούνται στο ψυγείο, στον ειδικό χώρο για λαχανικά. Καλό είναι ο χώρος, να έχει υγρασία για να διατηρηθούν φρέσκα επί 2-3 ημέρες.
Καταναλώνονται διάφορους τρόπους , σαν κύριο πιάτο συχνά μαζί και με άλλα λαχανικά. Συχνά χρησιμοποιούνται σαν συνοδευτικά άλλων κύριων πιάτων.
Το άρθρο αυτό είναι μόνο ενημερωτικό. Δεν έχει σχέση με συστάσεις για κατανάλωση. Για οποιαδήποτε εξειδικευμένη ή εξατομικευμένη πληροφορία, συμβουλευτείτε τον γιατρό ή τον διαιτολόγο σας
ΠΗΓΕΣ :
- Jegtvig, Shereen (July 17, 2007). “Peas”. Nutrition. About.com.
- Pownall TL, Udenigwe CC, Aluko RE (2010). “Amino acid composition and antioxidant properties of pea seed ( Pisum sativum L.) enzymatic protein hydrolysate fractions”. JOURNAL OF AGRICULTURAL AND FOOD CHEMISTRY 58 (8): 4712–4718.
- Hernández Bermejo, J. E. & León, J., (1992). Neglected crops: 1492 from a different perspective, Food and Agricultural Organization of the United Nations (FAO) Contents
- Muehlbauer, F. J. and Tullu, A., (1997). Pisum sativum L. Purdue University. Pea
- http://www.whfoods.com/genpage
- Oelke, E. A., Oplinger E. S., et al. (1991). Dry Field Pea. University of Wisconsin.Dry Field Pea
- http://www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp/search/
